Inny Świat #54 (1/2023)
PLN 15.00
Inny Świat #54 (1/2023)
84 str A4
W 30 rocznicę ukazania się pierwszego numeru pisma anarchistycznego INNY ŚWIAT (wówczas zina związanego ze sceną DIY hardcore punk), oddajemy w wasze ręce kolejny numer naszego periodyku, który jest w tej chwili najdłużej ukazującym się pismem anarchistycznym w Polsce.
Numer rozpoczyna się tekstem, którego tytuł nawiązuje do znanego hasła ruchu alterglobalistycznego: „Inny świat jest możliwy”. Jego autorka, Ludwika Wykurz, wciąż optymistycznie patrzy w przyszłość i twierdzi, iż jest „Nie tylko możliwy, ale…”. W podobnym tonie, niosącym nadzieję na przyszłość, jest tekst „Ekosystem buntu” Petera Geldefloosa, stanowiący fragment jego książki „The Solutions Are Aiready Here: Tactic For Ecological Revolution From Below”. „Desakramentyzacja” to z kolei wywód macieja wy na temat od-pisania historii. Konrad, anarchista powiązany z portalem Czarna Teoria, rozwodzi się z kolei nad „Autonomią w anarchizmie”, gdzie obok jego dość interesującego tekstu, publikujemy również „Tezy autonomistów”, napisane swego czasu przez niemiecki odłam anarchizmu autonomicznego. „Obudzić marzenia Malatesty” to pierwszy z wywiadów na łamach numeru. Pippo i Letizii to para, która od wielu lat zaangażowana jest w działania ruchu anarchistycznego na Sycylii. Kolejny wywiad, to Keith McHenry, który mówi: „Skończyłem z podziałem na prawicę i lewicę. Teraz toczy się walka pomiędzy ludźmi a zabójczym, robotycznym systemem korporacji.” Keith jest jednym z założycieli międzynarodowej sieci Food Not Bombs, a głoszone przez niego poglądy dotyczące pandemii z pewnością wywołają spore zamieszanie wśród czytelników naszego pisma.
Od kilku numerów na naszych łamach pojawiają się artykuły w serii „Anarchia w edukacji”. Tym razem wolnościowej edukacji poświęcamy nieco więcej miejsca. Blok materiałów zaczynamy tekstem R.T. - „Szkoła demokratyczna, czyli niech rządzą się sami”, dalej mamy: „Odszkolnić, to nie znaczy pozbawić edukacji”, ciekawy wywiad z Andrzejem Krystyniakiem, znany warszawskim anarchistą, propagatorem wolnej edukacji i akcji Latawce zamiast dronów. „Działamy z poszanowaniem autonomiczności dziecka i mądrości dorosłego”, to tytuł kolejnej ważnej rozmowy, tym razem z człowiekiem prowadzącym leśne przedszkole Grzyby i Korzenie. I jeszcze jeden wywiad w temacie edukacji, tym razem anarchistycznej, bo z członkiniami i członkami międzynarodowej sieci Anarchist Pedagogies Collective. „Śmierć władzy! Zacznijmy od szkół” – takimi słowami kończy się artykuł „Nigdy nie nauczyłem się niczego w szkole, i nadal mnie to zastanawia”, podpisany przez grupę Attak Attak, a z kolei zacna anarchistka, Emma Goldman, w eseju „Dziecko i jego wrogowie”, rozprawia nie tylko nad wolną edukacją… Szkolno-edukacyjny blok materiałów kończy „Edukacja wolnościowa, a tworzenie stref autonomicznych”, gdzie Jasiu Skoczkowski dzieli się swoimi indywidualistycznymi przemyśleniami.
Sporo miejsca w numerze poświęciliśmy wojnie na wschodzie Europy. Zbrodnicza napaść putinowskiej Rosji na Ukrainę dotknęła wiele osób zaangażowanych w ruch anarchistyczny czy antyfaszystowski. Opinie na temat militarnej pomocy walczącej Ukrainie w ruchu anarchistycznym są podzielone, ale faktem jest, iż ludzie o poglądach anty-autorytarnych zaangażowanie są nie tylko w pomoc humanitarną, ale również walkę zbrojną z rosyjskim agresorem. „Anarchiści wobec wojny na Wschodzie” to dość szeroka dyskusja na temat wojny i ogólnej sytuacji w Europie Wschodniej, w której udział wzięły osoby szczerze zaangażowane w pomoc walczącym czy niosące pomoc ludności cywilnej. „Od wojny hybrydowej do zbrojnego konfliktu… i pomocy walczącym” to z kolei tekst autorstwa Kamila Noc, który już niejednokrotnie jeździł w tereny objęte walkami, dostarczając pomoc humanitarną. Ten blok materiałów kończy krótki wywiad z Partyzantkami Organizacji Bojowej Anarcho-Komunistów, działającej na terenie Rosji grupy siejącej sabotaż.
W dziale historycznym mamy znów kilka tekstów w jednym jakby temacie. Biogramowi bułgarsko-australijskiemu anarchiście o pseudonimie Jack the Anarchist, towarzyszą jego wspomnienia „Jak zostałem anarchistą”, z okresu młodości w komunistycznej Bułgarii i ucieczce z tego kraju do Turcji, a w wywiadzie „Sorry kolego, ale ja nie mam szefów i nie jestem niewolnikiem”, Jack opowiada głównie o swoich początkach na kontynencie australijskim, jak i ruchu anarchistycznym w latach 50. i 60. ub. wieku. Dział historyczny kończy „Krótka historia bułgarskiego anarchizmu”, autorstwa Nicka Heath’a.
Numer zamykamy obszernym wywiadem z Peterem Lambornem Wilsonem, wolnomyślicielem, ekscentrykiem i teoretykiem, który jako Hakim Bey zasłynął swą promieniującą teorią o Tymczasowych Strefach Autonomicznych. P. L. Wilson zmarł w zeszłym roku i poprzez publikację wywiadu „Peter Lamborn Wilson o islamie” chcieliśmy oddać hołd dla tej ważnej według nas postaci w historii ruchów wolnościowych. A na sam koniec, ostatnia już część z cyklu „Strzały w ciemnościach…”, gdzie z czytelnikami żegna się freejazz, w tekście „Na koniec świata”.
84 str A4
W 30 rocznicę ukazania się pierwszego numeru pisma anarchistycznego INNY ŚWIAT (wówczas zina związanego ze sceną DIY hardcore punk), oddajemy w wasze ręce kolejny numer naszego periodyku, który jest w tej chwili najdłużej ukazującym się pismem anarchistycznym w Polsce.
Numer rozpoczyna się tekstem, którego tytuł nawiązuje do znanego hasła ruchu alterglobalistycznego: „Inny świat jest możliwy”. Jego autorka, Ludwika Wykurz, wciąż optymistycznie patrzy w przyszłość i twierdzi, iż jest „Nie tylko możliwy, ale…”. W podobnym tonie, niosącym nadzieję na przyszłość, jest tekst „Ekosystem buntu” Petera Geldefloosa, stanowiący fragment jego książki „The Solutions Are Aiready Here: Tactic For Ecological Revolution From Below”. „Desakramentyzacja” to z kolei wywód macieja wy na temat od-pisania historii. Konrad, anarchista powiązany z portalem Czarna Teoria, rozwodzi się z kolei nad „Autonomią w anarchizmie”, gdzie obok jego dość interesującego tekstu, publikujemy również „Tezy autonomistów”, napisane swego czasu przez niemiecki odłam anarchizmu autonomicznego. „Obudzić marzenia Malatesty” to pierwszy z wywiadów na łamach numeru. Pippo i Letizii to para, która od wielu lat zaangażowana jest w działania ruchu anarchistycznego na Sycylii. Kolejny wywiad, to Keith McHenry, który mówi: „Skończyłem z podziałem na prawicę i lewicę. Teraz toczy się walka pomiędzy ludźmi a zabójczym, robotycznym systemem korporacji.” Keith jest jednym z założycieli międzynarodowej sieci Food Not Bombs, a głoszone przez niego poglądy dotyczące pandemii z pewnością wywołają spore zamieszanie wśród czytelników naszego pisma.
Od kilku numerów na naszych łamach pojawiają się artykuły w serii „Anarchia w edukacji”. Tym razem wolnościowej edukacji poświęcamy nieco więcej miejsca. Blok materiałów zaczynamy tekstem R.T. - „Szkoła demokratyczna, czyli niech rządzą się sami”, dalej mamy: „Odszkolnić, to nie znaczy pozbawić edukacji”, ciekawy wywiad z Andrzejem Krystyniakiem, znany warszawskim anarchistą, propagatorem wolnej edukacji i akcji Latawce zamiast dronów. „Działamy z poszanowaniem autonomiczności dziecka i mądrości dorosłego”, to tytuł kolejnej ważnej rozmowy, tym razem z człowiekiem prowadzącym leśne przedszkole Grzyby i Korzenie. I jeszcze jeden wywiad w temacie edukacji, tym razem anarchistycznej, bo z członkiniami i członkami międzynarodowej sieci Anarchist Pedagogies Collective. „Śmierć władzy! Zacznijmy od szkół” – takimi słowami kończy się artykuł „Nigdy nie nauczyłem się niczego w szkole, i nadal mnie to zastanawia”, podpisany przez grupę Attak Attak, a z kolei zacna anarchistka, Emma Goldman, w eseju „Dziecko i jego wrogowie”, rozprawia nie tylko nad wolną edukacją… Szkolno-edukacyjny blok materiałów kończy „Edukacja wolnościowa, a tworzenie stref autonomicznych”, gdzie Jasiu Skoczkowski dzieli się swoimi indywidualistycznymi przemyśleniami.
Sporo miejsca w numerze poświęciliśmy wojnie na wschodzie Europy. Zbrodnicza napaść putinowskiej Rosji na Ukrainę dotknęła wiele osób zaangażowanych w ruch anarchistyczny czy antyfaszystowski. Opinie na temat militarnej pomocy walczącej Ukrainie w ruchu anarchistycznym są podzielone, ale faktem jest, iż ludzie o poglądach anty-autorytarnych zaangażowanie są nie tylko w pomoc humanitarną, ale również walkę zbrojną z rosyjskim agresorem. „Anarchiści wobec wojny na Wschodzie” to dość szeroka dyskusja na temat wojny i ogólnej sytuacji w Europie Wschodniej, w której udział wzięły osoby szczerze zaangażowane w pomoc walczącym czy niosące pomoc ludności cywilnej. „Od wojny hybrydowej do zbrojnego konfliktu… i pomocy walczącym” to z kolei tekst autorstwa Kamila Noc, który już niejednokrotnie jeździł w tereny objęte walkami, dostarczając pomoc humanitarną. Ten blok materiałów kończy krótki wywiad z Partyzantkami Organizacji Bojowej Anarcho-Komunistów, działającej na terenie Rosji grupy siejącej sabotaż.
W dziale historycznym mamy znów kilka tekstów w jednym jakby temacie. Biogramowi bułgarsko-australijskiemu anarchiście o pseudonimie Jack the Anarchist, towarzyszą jego wspomnienia „Jak zostałem anarchistą”, z okresu młodości w komunistycznej Bułgarii i ucieczce z tego kraju do Turcji, a w wywiadzie „Sorry kolego, ale ja nie mam szefów i nie jestem niewolnikiem”, Jack opowiada głównie o swoich początkach na kontynencie australijskim, jak i ruchu anarchistycznym w latach 50. i 60. ub. wieku. Dział historyczny kończy „Krótka historia bułgarskiego anarchizmu”, autorstwa Nicka Heath’a.
Numer zamykamy obszernym wywiadem z Peterem Lambornem Wilsonem, wolnomyślicielem, ekscentrykiem i teoretykiem, który jako Hakim Bey zasłynął swą promieniującą teorią o Tymczasowych Strefach Autonomicznych. P. L. Wilson zmarł w zeszłym roku i poprzez publikację wywiadu „Peter Lamborn Wilson o islamie” chcieliśmy oddać hołd dla tej ważnej według nas postaci w historii ruchów wolnościowych. A na sam koniec, ostatnia już część z cyklu „Strzały w ciemnościach…”, gdzie z czytelnikami żegna się freejazz, w tekście „Na koniec świata”.
Kategoria anarchizm